വരികളില് ,
വിരലില് നിന്നിറ്റു വീഴുന്നു -രക്തം
മഷിയായ് പടരുന്നു .
കണ്നുനീരുമായ് കുടിചെര്ന്നു
അതു തീര്ക്കുന്ന ചിത്രങ്ങളില് ,
ആദ്യത്തെ പ്രണയ ലേഖനം ഒരു
നേര്ത്ത ചിരിയായ് മാറുന്നു .
കാലത്തിനന്നു പാലപ്പുക്കല്ളുടെ ഗന്ധം
ഹൃദയത്തിന്നു പവിത്രമായ് പുഴയുടെ ഒഴുക്ക്
മനസ്സിന്നു പുതിയ പുസ്തകതാളിന്റെ - തണുപ്പും പുതുമയും
നിലാവിനും മയില് പീലിതണ്ടിനും -എല്ലാം പൂര്ണത .
വെറുതെ കരയിച്ചു കടന്നു പോയ
കാലത്തോട് അവള്ല് പറഞ്ഞു ,
നന്ദി .
കാരണം .
അവള്ല് ഒരു പൂര്ണ്ണ സ്ത്രീയായിരുന്നു
പ്രണയിച്ചും കലഹിച്ചും ,
വേദനിച്ചും ചിരിച്ചും ......................അവള്ല്
ഒരു ജീവിതം ജീവിച്ചു കഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നു .
പൂര്ണ്ണ സ്ത്രീ...!!
ReplyDelete