സൗഹൃദങ്ങളെ.........
തനിച്ചചെന്നു തോന്നിയ നേരമെല്ലാം
നിഴൽ പോലിഴ ചേർന്ന മഹാ സൗഹൃദങ്ങളെ
തളരുമ്പോഴെല്ലാം തണലായതും നീ
തമസ്സിൽ വിളക്കായി പ്രശോഭിച്ചതും നീ
തകരാൻ തുടങ്ങുമ്പോൾ താങ്ങയതും നീ
മറവി തൻ മാറാല മൂടാതെ ഇന്നും
മനസ്സിന്റെയുള്ളിൽ കരുത്താവുന്നതും നീ
ചതുപ്പും ചുഴിയും നിറഞ്ഞോരെൻ
പന്ഥാവിൽ എന്നും ,
പരക്കെ വിടർന്നൊരു മലർ വാകയും നീ
എഴുത്താണി തന്നിൽ നിറയുന്നതും നീ
വാക്കിന്നുറവയാം പ്രേരണയും നീ
മരണത്തിൽ പോലും നശിക്കാതെ നിൽക്കും
മഹത്വവും നീ മഹാചേതനയും നീ
നിഴൽ പോലിഴ ചേർന്ന മഹാ സൗഹൃദങ്ങളെ
തളരുമ്പോഴെല്ലാം തണലായതും നീ
തമസ്സിൽ വിളക്കായി പ്രശോഭിച്ചതും നീ
തകരാൻ തുടങ്ങുമ്പോൾ താങ്ങയതും നീ
മറവി തൻ മാറാല മൂടാതെ ഇന്നും
മനസ്സിന്റെയുള്ളിൽ കരുത്താവുന്നതും നീ
ചതുപ്പും ചുഴിയും നിറഞ്ഞോരെൻ
പന്ഥാവിൽ എന്നും ,
പരക്കെ വിടർന്നൊരു മലർ വാകയും നീ
എഴുത്താണി തന്നിൽ നിറയുന്നതും നീ
വാക്കിന്നുറവയാം പ്രേരണയും നീ
മരണത്തിൽ പോലും നശിക്കാതെ നിൽക്കും
മഹത്വവും നീ മഹാചേതനയും നീ
No comments:
Post a Comment